BİR LEYLER DÜŞLEMEK

Bir dünya düşlemek mesela...
Kan rengine boyanmış nehirlerde...
Çocukları yüzerken, kadınların çamaşırlarını yıkadığı...
Kuş cıvıltılarının çocuk bağrışmalarıyla karıştığı...
Rüzgârda sallanan ağaçların...
Ahenkli sesiyle çınlanan bir dünya...

BEN

Ben, sevgiliye kavuşma hayaliyle
hülyalara dalan gencin
beynindeki umut ışığıyım...
Onu görme aşkıyla çarpan kalp çarpıntısı,
Mesafeleri yakınlaştıran yakınlık,
Özlemle bakan gözlere tüneldeki ışığım ben...

SEN

Sen baharın ete, kemiğe bürünmüş hâliydin
Çetin kışlardan sonra gelen...
Kavurucu sıcak yazlara girerken,
İçimi serinleten samyeli rüzgârları...
Kan pompalamaktan başka işe yaramayan,
Kalbime ruhtun sen...