Bir mübadil kadar çaresizdim.Yersiz yurtsuz.Geçmişi acılar içinde geleceği koyu bir karanlıkla kaplı. Aydınlık bir deniz feneri gibiydin ve son gücümle yönelmiştim sana. Ellerin vatanım, nefesin iklimim olacaktı. Yeniden yeşertecektim kırılan dökülen ne varsa toprağında. Ne olurdu sanki gözlerinde kurduğum saltanatı yıkmasaydın. Dizlerimdeki son takati, dilimdeki heyecanı, gönlümdeki ziyayı almasaydın elimden. Benimde bir yurdum olsaydı coğrafyanda...