"Sayın Başbakanım, size çok acı bir haber vermek zorundayım. Maalesef Abdi İpekçi´yi vurdular.´ Dönemin İçişleri Bakanı, bu acı olayı Başbakan Bülent Ecevit´e bu cümlelerle bildiriyordu. Ecevit´in cevabı, ´Yapmayın... Vah vah... Katilleri hemen bulun. Bunun için ne yapmak gerekiyorsa yapalım´ oldu."
İpekçilerin evindeyse büyük bir sessizlik vardı. Milletin malı olan büyük bir gazeteci haince öldürülmüştü.
Katilleri ise Ecevit´in dediği gibi yakalandı, ancak hemen değil. Ve bu olayın ardındaki sır perdesi hiçbir zaman aralanmadı.
Abdi İpekçi, elli yıllık onurlu bir yaşamdan sonra hiç bitmeyecek, uzun uykusuna daldı. Cenazesine katılan on binlerce insan, sanki onu uyandırmaya korkuyormuşçasına, sessizlik içinde dağıldı.