Çiçeklerden habersiz, bir nisan yağmurunda
Bir kış gününde, kalleşçe karların altında
Bir dikenin en koyu en beyaz yerinde
Aradım durdum, beyazını, siyahını
Ben! Nerdesin?
Bazen içimde bir firavunsun
Bazen içimde bir melek gibi durursun
Ya hep acı ya hep sevgi olursun
Etrafımda dans edip ulursun
Ben! Nerdesin?
Bir bomba olup inersin kafatasıma
Sarsılırım deprem olmuş gibi
Bir sille atarsın yüzümdeki en ince damarıma
Savrulurum volkan düşmüş gibi
Hala sarılırım, sanki annemsin, sana.
Ben! Nerdesin?
Ben çok uzaklarda olacağım. Benden uzak duramazsınız. Ne kadar uzaklaşırsanız uzaklaşın, içinizdeki Benle eninde sonunda hesaplaşacaksınız, hesaplaşmak zorundasınız.