İstanbul'da azınlık olmak hem benzersiz bir zenginlik, hem de zaman zaman biraz burukluk. "Nerelisin?" diye sorduklarında "Yedi sülale İstanbulluyum!" demekten öyle gurur duyuyorum ki... Babam Ermeni, annem Rum, büyükannem Musevi, dedem Rus, kuzenlerse Müslüman olunca, renkli ve unutulmaz anılarla yüklü bir çocukluk da kaçınılmaz oluyor.

Her yıl onlarca bayram kutlardık. Kiliseden sinagoga, şekerlerle bayram ziyaretlerinden el öpmelere... Üç dine özgü ritüeller, açılan sofralar, komşular arasındaki dayanışma; mutlaka ne pişerse, hele ki bir de kokusu yayıldıysa komşudan komşuya taşınan tabak tabak yemekler... Kurtuluş'ta, Sıraselviler'de gece ayini sonrası ellerinde mumlarla yürüyen Hıristiyanlar ve onlara eşlik eden Müslüman komşular...
-Aret Vartanyan-