Bir yan?m?, burada, bu insanlara b?rakt?m. Korktum onlar?n yan?nda kendimi ele vermekten. Yanlar?nda ruhumu, dü?üncelerimi, duygular?m?, taslaklar?n içine yerle?tirdim. Çerçeveledim... Bir yan?m çekip gitti, o ibret verici karanl?k öykülere. Bu yüzden, bu ikiye bölünmü?lük ve hiçbir yere tam ait olamay?? yüzünden çok a?a??lad?m kendimi, çok k?nad?m... Ama fark?nday?m her ?eyin. Ne kadar çeli?kiye dü?ersem, ne kadar çok hissedersem parçalanm??l???m?, a?k o kadar çok birikiyor içimde... A?k, ölüm gibi bak?yor bana. Her geçen gün güzelle?en bir ölüm gibi... Karanl?k öykülerin ayd?nl???na batt?kça...