Bakarsan aklı uçacak çatımın
Yazın seni serinleten yağmur kışın beni yakacak
Sokaklarda birileri var ıslığımı ağzıma dar eden
Ayağımı taşa dolayan birileri senin adını duyunca

İçime basarak yürürsün bakarsan
Cesareti gül lokumuyla bir tutmak oğlan evinin işi
Göz göze gelince her sokağı evimiz sanmak
İlk işimizdi kırık parmaklarla cebimizi doldurmak

Ağzımda davulun sesi, uzaktan bakarsan kırk harami
İncinmeden narin bir dalda dövülmeyi sende öğrendim
Ninemden esinti bu kararan alnımı dolduran
Bu huzursuz baca, bu sessiz seccade, ağzımı yakan bu türkü

Bakarsan sokaklarında tespih çekmiş nara atmıştım
Balkondan sarkmışım gibi gülünçtü yalnızlık
Bilmem ki kaç gün daha taşır beni bu sözcükler
Kaç iğne gerekir kalbimi dikmeye, dersem yetiş!