İkrar ile inkâr; söylenişleri benzeşik olsa da, anlamlarındaki zıtlık nedeniyle geçimsiz iki kardeş gibidir.

Ellerindeki halatın biri bir ucundan, ötekisi diğer ucundan tutmuşçasına; her ikisi de kendi tarafına çekiştirir durur yaşamı. Duygu seli üzerine inşa edilmiş köprüde karşılaşırlar sonunda ve kızılca kıyamet kopar. Bütün yaşanmışlıklar dökülür ortaya.
İkrar avaz avaz bağırır Hani şöyleydi, hani böyleydi? diye. İnkâr da altta kalmaz, ısrar eder kendi doğruları üzerine. Bu kitapta okuyacağınız hayatın içinden öyküler, ironik bir çatışmanın yansımasıdır. Sesi gür çıkandan değil, ipi göğüsleyenden yana duruşu vardır yazarın.
İçsesler ortasındaki vakur suskunlukta ve ışıklar arasındaki karanlıktadır yaşamın ince ayarı. Gecenin sofistik güruhunda; güneşin el çırparak yön verdiği gölgeyi, dağdan aşarken seyretmek istiyorsanız bu sayfalar tam size göre demektir.
İyi seyirler.