Aslında yaşam bir şiirdi ve Allah cc. bu şiiri yansıtması için
Şair ainesini yarattı.
Şiir sancıları sarar Şair ruhu, sonra kaburga
kemiklerinin arasından çıkar, etini yarıp
parmaklardan dökülür şiir.
Ve kâğıda düşer, yağmursu gözyaşı damlalarıyla.
Vaveyladır bazı şiirler.
İç sızısıdır belki, hıçkırık gibi boğazda yumrudur,
can çekişir gibi doğar bazı şiirler.
Şiir güldür, şiirler gül demetleridir.
Belki de o sebeple şiirsel bir cümleye Gül gibi bakar,
Gül rengiyle ahenkleşir,
Gül dikeni misali hançer-i satırlar da
Canımız acır zaman zaman.
Biz şiir yolcuları, yüreğimize gelenleri derler şiire
müştak olanlara sunarız.
Velhasıl-ı Kelam
Şiir alır şiir satarız, şiirden terazi kurarız, şiiri şiir ile tartarız.
Bab-ı Şiir / Gülistan