Uykusuz bir gecenin ardındayım yine Çaresiz bir derdin ufkundayım Kurumuş bir çiçek gibiyim gündüzleri Yeni bir kahroluşun baharındayım Büyük bir kalabalığın tenhasındayım Yalnızlığımla bir başımayım, kabus gibi Gözlerimden akıp giden yaşların nehrindeyim Her gece o nehirde yeniden boğulmaktayım Bazen verdiğim değerlere yanmaktayım Bazense verdiğim değere karşılık keder almaktayım Biten her lanetli günün, gecenin arkasından Yeni bir kederle bir başka lanete uyanmaktayım Her gün başka bir kesikle oluşan derin yaralarıma Günbatımıyla beraber tuz basmaktayım Sigaramdan çıkan dumanla kaybolurken gökyüzümde Doğan güneşin ilk ışıklarıyla geçmişe karışmaktayım.