Beni görmek demek, mutlaka yüzümü görmek değildir. Benim düşüncelerimi, duygularımı, anlıyorsanız bu yeterlidir...
Mustafa Kemal Atatürk

Ormanın içi yankı yapıyor, söyledikleri her söz onlara geri dönüyordu:
- Lili... Liliiii... Şahane... Şahaneeee...

Merakla ve heyecanla, birazda Şahaneyi ve Liliyi bulamama korkusu ile giderlerken bir takım sesler duyar gibi oldular.

O tarafa doğru yürüdüler. Ağaçlarla çalıların arasında sanki tanıdık bir yüz onlara doğru bakıyordu.

Ece bu yüzü tanımıştı. Atası oradaydı tam karşısında. Onu ne zaman görmek istese, Atasını görüyor ve ona kavuşuyordu.