safir yollarına taçlanır tabiat ruhuna vekil

nöbet güneşten aya aydan güneşe devir

ve kuş kanadıyla saçlarına

gölge durmanın mükellefidir

elzemdir üfle suru bu şehir mahşerlenir

kalbinden kabrim kadar mevki parsellenir

hezeyan seni ilk gördüğüm an

içimde çocuk lunaparktan alıkonulan

etrafta kimse yokken

kimse varken etrafta

sana yaklaşamamak aczin vesikası

rayiha şehre teninden armağan olsa gerek

ve gerek bu kokuyu takip ederek aczi azletmek