Çok, çok eski zamanlarda ülkelere krallar hakimken, devletin birinin kralının ve kraliçesinin çocukları olmuyormuş. Çocukları olmadığı için de gece-gündüz hep hüzünlenip dururlarmış. Bir gün kral ile kraliçe:
"Ne olurdu bir çocuğumuz olsaydı da, onunla oynasaydık. Ah!.. Keşke bir çocuğumuz olsa!" diye üzülüp dururlarmış. Günler böyle geçerken, kraliçe bir gün bahçede geziyormuş.
Ülkenin büyük, ünlü bir büyücüsü varmış. Oradan geçen bir büyücü kraliçenin bu halini görünce, kraliçeye derdini sormuş:
"Ne oldu kraliçem, bu üzüntünüzün sebebi ne?.."
Kraliçe de çocukları olmadığını, bir çocuk istediklerini söylemiş...