Bugün dil bir iletişim aracı olmanın ötesinde bir savaş aracına dönüştürülmüş durumda. Etnik hareketler dil üzerinden sınırlar çizerek uluslaşma mücadelesi veriyorlar. Kimlik kurucu yanı, dili her toplum ve milliyetçilik için vaz geçilmez hale getiriyor.
Din toplumundan dil ve kültür toplumuna çevrilen dünyamızda dil hakları önümüzdeki yıllarda da önemini koruyacak gibi. Ulus-devletleri zorlayan etnik kalkışmalar amaçlarına insan haklarını payanda ederek ulaşmaya çalışıyorlar. İnsan Hakları ayrılıkçı hareketlerin elinde bir ayrışma vasıtası haline gelirken, ülkeler arasında emperyalizmin bir silahına dönüşüyor. İnsan Hakları Emperyalizmi kavramı bu hakların emperyal amaçlarla kullanılması sonucu ortaya çıkmış bir kavram.

Ülkemizde ana dili ile eğitim, Kürtçe eğitim bağlamında gündeme getirilen bir konu. Dil-milliyetçilik ilişkisi bu tip taleplerin sadece insan hakları boyutunda ele alınamayacağını gösteriyor.

Çalışma, bir taraftan dilin ulus inşasındaki rolüne ışık tutarken, diğer taraftan uluslararası sözleşme, bildirge ve metinlerde dil hakları ile ilgili çizilen sınırlara dikkat çekiyor. Günümüzde bir doğma halini alan her ayrılıkçı talebi bir insan hakkı ve AİHM kararıyla ilişkilendiren yargılara karşılık, kitap; algı ile gerçek arasında farkı tebarüz ettirerek önemli bir farklılığa imza atıyor. AB ülkelerinden verilen örnekler ise ana dili ile eğitim taleplerinin- bir dil mirasını korumanın çok ötesinde anlam ve imalar taşıdığını gözler önüne serer mahiyette.