Alfya bir kurgu değil. Bir hayal hiç değil. Alfya bir buçuk aya yakın birlikte olduğumuz bir Rusya´lı kız. Bir ay süresince tüm yaşadıklarını, İslam´a nasıl dönüş yaptığını, göz yaşlarını kimi zaman akıtarak anlattı. Evet kuzeyimizde, yanı başımızdaki Rusya´da binlerce Alfya var. Binlerce Alfya susuz kalmış toprak gibi, suya muhtaç balık gibi acılarla kıvranıyor. Uzatılacak bir el arıyorlar. Çırpınırcasına arıyorlar. Delicesine arıyorlar. Yalvarırcasına bekliyorlar. Alfya´lara ulaşmak için gayret istiyorlar. Bu denli uyuşukluğumuza, bu denli vurdum duymazlığımıza kimi zaman kızıp, kimi zaman ağlayarak bakıyorlar. Lütfen diyorlar, lütfen duyun bizi. Duyurun bizi.Alfya´lara ulaşmaka için bir kaç adım attım. Alfya´lara ulaşmak için bir kıpırdanış. Alfya´lara ulaşmak için bir silkiniş bekliyorlar bizden. Alfya´lar fazla bir şey istemiyorlar. Kendilerine doğruları anlatacak, doğrulara ulaştıracak muhabbet dolu yürekler istiyor. Binlerce Alfya el uzatmış, uzatılacak eller bekliyor. Çok geç olmadan birkaç adım. O kadar...