Ernst Jüngerin önce kendimle ilgili bilgi vereyim diyerek başladığı hikayesi; Tımarhaneler dünyamızın manastırlarıdır. cümlesiyle devam eder. Alaaddinin Problemi; insanlar içinde insansız, dostlar arasında dostsuz, aşklar içinde aşksız, problemlerin pençesinde tek başına çırpınan çağımız insanının öyküsüdür. Gün geçtikçe düğümlenen sorunlarla baş etmeye çalışanların hikayesi. Ernst Jünger, tek bir insanın öyküsünden yola çıkarak hepimizin problemini dile getiriyor. Yazar, insansızlaşmanın yüreklerimizde açtığı yaraları bir ironiyle görmemizi sağlamak için; insan yalnızdır diyor. Bir hayıflanmayla; bilerek ya da bilmeyerek yarattığımız yalnızlığımızı koyuyor önümüze. Amacı; sihirli lambaya sahip Alaaddinin bile problemleri vardı diyerek okuru rahatlatmak değil. Olanın bitenin farkına varmasını ve düşünmesini sağlamak.