"emniyet kemeri takılmamıştı söze geceydi söz, geceyi geçiyordum anlamlarına yakalandım ruhuna üfledim kaç promil anlamlı çıktım bilmiyorum sözlükte durduğu gibi durmuyor sözcükler"

Bazen anlam, sözcüklerden önce ulaşıyor karşıya ve kaçınılmaz kılıyor ruhtaki kazayı. Paramparça her yer, darmadağın... Yüzümüz, evet yüzümüz... En iyi oradan okunuyor bu kazanın tutanağı.

bir gün niyetlenirse ellerin neştere yara bere içinde koma aşkı acemi eyleme ya usta bir hekim ol ya usta bir katil"

Bazen de anlam, hiç ulaşmıyor karşı yakaya sözcükler gitmiş olsa da. Her sokak başını aşk kesmiş. Bir ihtilal sabahı yüzümüz. En acı ve en suskun, oradan okunuyor.
-Cengiz Şağban-