Demokrat Parti'den sonra tek başına en uzun süre hükümette
kalan ve bütün muhalifleri bir tarafa, cumhuriyet tarihinde ilk
defa askerlerin siyasetteki kadim ve de mağrur varlığını da kontrol alma kudretini gösteren AKP, "iktidar olduğunu" hem
"dostları"na hem düşmanlarına devletin bütün yetkilerini/gücünü
kullanarak kanıtladı.

Ne var ki AKP, bu kanıtlanmış iktidarı Türkiye Cumhuriyeti
tarihi boyunca bilhassa çok partili dönemden sonra emekçilere ve ezilenlere bütün geçmiş hükümetlerin toplamından daha
çok düşmanlık gösteren hükümetiktidar olma yolunda kullandı.

İslâm'ın değil kapitalizmin en temeldeki iki özelliğini yani
ekonomik ve fizikî zoru en iyi uygulayan iktidar olan "AKP 10
yılı"nda özelleştirmeler kusursuzca uygulandı, sağlık iyice
özelleştirildi, sendikal haklar budandı, ücretler baskılandı,
eğitim ve yargı meseleleri halledildi, toplu konutlarla
yoksullar "medeniyete eriştirildi", emperyalizmle en iyi ilişkiler bu on yılda tesis edildi.

Âdeta çok eski feodal Avrupa'nın feodal kralları gibi "Türkiyeli
İslâmcılar"ın bir tarikatlar konsensüsünde kendisine atfedilen
krallık görevini icra eden AKP, servetin ve gücün hâkim sınıflar arasında dağıtımının kurallarını da önemli ölçüde değiştirdi.

On yıla bunca icraatı sığdırmayı başaran AKP hakkında söz söylemek kolay iş değil...
Çünkü söylenebilecek bütün sözler yıllar içinde söylendi.
Ancak elinizde bulunan kitap, gelecekte bütün ücretlileri bekleyen tehlikelere dikkat çekiyor. İşçi sınıfının tarihçisi Yıldırım Koç, bu yeni çalışmasında emekçilerin hayatına yansıyan yönüyle "AKP'nin 10 yılı"nı yani AKP'nin 10 yıllık icraatı boyunca emekçilerin haklarını nasıl adım adım yok ettiğini her
zamanki belgeci titizliğiyle derli toplu ve genişçe açıklıyor.
(Tanıtım Bülteninden)