İnsanlar tarih boyunca bir yaratıcıya inanmışlardır, ancak, bu inancın şekilleri arasında bazı farklılıklar bulunmaktadır. Tanrı'nın bir şekli olup olmadığı, bir şekli varsa neye benzediği ise hep merak konusu olmuştur. Allah'ın, Kur'an'da hiçbir şeye benzemediği ifade edilirken, farklı bir kısım din mensupları O'nu müşahhaslaştırma yönüne gitmişlerdir. Bu cisimleştirme içinde özellikle ön plana çıkan şekil hiç şüphesiz insanın en çok aşina olduğu kendi şeklidir. Yani Tanrıyı herhangi bir şekilde somutlaştırmak isteyenlerin çoğunluğu insan şeklini tercih etmişlerdir. Bu itibarla yapılan tanrı figürlerinin pek çoğu insan şeklinde resmedilmiş ve yontulmuştur.

Bu çalışmada tarih boyunca merak konusu olan ve sonuçta da farklı Tanrı şekilleri içinde insan şeklinin tercih edildiği bir inanç iki yönden ele alındı: Tanrının insan şeklinde algılanması ve insanın bizzat kendisine tanrılık izafe edilişidir.