Beyefendi, dalgın bir insan ayağının idam sehpasına takıldığı bir memlekette hiç gazetecilik yapılabilir mi, gazete çıkarılır mı? Cumhuriyet döneminin erken bir safhasında dile getirilen bu sitem, aslında medeni cesaret sahibi gazeteciliğin tarihini özetler. Ahmet Samimin medeni cesaret sahibi bir gazeteci olarak yaşamaya çalıştığı kısacık ömrü, sokak ortasında
öldürülerek son buldu. İttihat ve Terakki muhalifi bir gazeteci, muhalif bir siyasi şahsiyetti. Hayatı, sadece fikirleri, muhalefetinin sertliği ve ölümü ile sınırlandırılamaz. Ölümünden
sonra meslektaşlarının tepkisi de Osmanlı-Türkiye gazetecilik tarihi açısından ibretliktir.
Mehmet T. Hastaşın bu kitabı bir yandan II. Meşrutiyet döneminde muhalif bir gazetecinin portresini çizerken bir yandan da tarihin dışına itilmiş bir meftanın fikirlerini ilk defa kapsamlı
bir şekilde ele alıyor. Ahmet Samim, kurşunla sansür; sehpa ve sürgünle susturmaç
geleneğinin erken kurbanlarından birisiydi.
Uygur Kocabaşoğlu
...kitabın bu sonsöz denilen yerine saklandım. Siz kitabı bitirmiş buradan yolunuza devam ederken, Ahmet Samimin bir çağdaşı Ahmet Midhat Efendi gibi, arkanızdan Ey kari! diye
bağırmak için: Ey kari! Ahmet Samimi unutma! Bu memlekette böyle düşünüyor diye adam öldürdüklerini hiç unutma! Murat Belge