Burası benim çocukluğumun baba evi. Her gidenin ardından, hâlâ ağıtlar yaktığım ata toprağım. 1960 yılında ayrılmış olsam da bir yanım hep Trabzon işte...

Anımsayabildiğim kadarıyla 1945-60 yılları arasına denk düşen zaman dilimindeki kendi çocukluğumun Trabzonunu anlattım. Ve bu sürece zaman zaman yorumlarımı kattım. Sonuçta akıp giden zaman penceresinden bazen Türkiye'nin bazen de kendi şehrimin insanının sevinçlerini, hüzünlerini aktardım. İnsanımızın pratik zekâsına övgüler düzdüm. Şakacı genleriyle hayatı çok da ciddiye almayan yaşam ustalarına hayranlığımı her satırda belirttim.

Ve bu çalışmada, zaman kaymalarını, bilinçli olarak anlatıların arasına serpiştirdim. Sonuçta bu bir anı kitabı. Onun için sayfalarını da karşılıklı sohbet ettiğiniz bir dostunuzun oturma odasındaymışçasına çevirin lütfen.