Havayı koklar, adanın kokusunun değiştiğini duyumsarsınız. Güneş; ışığıyla, ısısıyla, kokusuyla bu yarım küreden çekip gitti az önce. Güneşin ısısı, yerini ayın serinliğine bıraktı, o serinlikle kumsalın, denizin, yosunun, toprağın kokusu da değişti. Bu koku, bu koku nasıl betimlenebilir? Ona ne denebilir? Evet evet bu koku ay kokusu! Adada ay kokusu var artık!
Bu kokuyu içinize çeker, yaşamın çok güzel olduğunu hissedersiniz. Bir an için de olsa kötülükler, çirkinlikler, yok etmeler, yok olmalar, ölümler, ayrılıklar yeryüzünden silinmiştir. Doğanın size sunduğu güzellikler dünyanın hızla sona yaklaşmakta olduğunu unutturmuştur. Gerçek bu andır, gerisi boştur. Bu anları yakalayabilmek ne kadar önemlidir! Yaşamın güzelliği bu anlarda gizlidir. Bütün olay bunu fark edebilmektir... Fark eden, fark edilen, fark yaratan olmak o kadar zor olmasa gerek...
Sevil Okay´ın öykü tadında, Avşa Adası anılarından bir demet…