Siyasi bir tanım olduğu kabul edilen laiklik, en yalın haliyle, hiçbir inancın yanında saf
tutmadan bilinç ve ifade özgürlüğünü savunur. Bununla birlikte, en azından Batı'daki
tezahürlerinin "ayrıştırıcı" da olabildiği ve dini kendi inanç ve ibadet pratiklerinden ibaret
bir alanla sınırladığı bilinir. Fransa'da kiliseyle devlet arasındaki bağı koparan 1905 tarihli
yasal düzenlemeden bu yana laikliğin farklı kavrayış ve uygulamaların konusu olduğu da
açıktır. Laikliği tüm bu asgari kabullerden itibaren çözümleyen bu çalışma, sadece bu
konudaki farklı tartışma ve yorumları değil, laikliğin bu yüzyıldaki varlık imkânlarını da
ayrıntılarıyla odağına alıyor.