Bir zamanlar bir kız varmış. Bu kız çok güzelmiş. Kızılımsı turuncu saçları ve mavi gözleri varmış. Çok güzel elbiseler giymediği halde herkes onun gibi giyinmek istermiş. Etrafına mutluluk ve neşe saçarmış. Bir gün bir oğlan bu kızla evlenmek istemiş. Kızla arkadaş olmuş, bir yıl kadar sonra da nişanlanmışlar. Ama ne yazık ki oğlanın kız kardeşi bu kızı çok kıskanmış. Kız kardeşi her zaman onun gibi olmak istermiş. Kız herkes tarafından takdir edilirmiş. Oğlanın kız kardeşi de böyle olmak istermiş. Bu kız

Pelikan Mevsimi'nde, yazar Alper Akdeniz yaralı bir pelikan ile ona yardım eden kahramanlar arasındaki dostluğu ve yardımlaşmayı öylesine güzel öyküleştirmiş ki, kitabı okuduktan sonra karşılaştığınız ilk pelikanla konuşmaya çalışabilirsiniz. Başta doğa sevgisine vurgu yapan bu güzel hikaye daha güzel yarınların olabileceğinin ip uçlarını da veriyor. Dengesi bozulmamış bir dünyada, nesli tükenmemiş bitki ve hayvanların insanlarla uyum içerisinde yaşayabileceği bir dünyanın işaretlerini "Pelikan Mevsimi'nd

Çevremizde sürekli gördüğümüz güzellikleri zamanla görmeyebiliriz. Çünkü onlar hep oradadır. Örneğin güvercinler... İzmir'in Saat Kulesi'nin güvercinleri bir sabah kalktığımızda esrarengiz şekilde ortadan kaybolursa ne olur? En az biz insanlar kadar o şehrin bu önemli sakinleri nereye kaybolmuştu? Yazar Alper Akdeniz'in, kitabının ana kahramanları, ortadan yok olan güvercinler ve bu gizemi çözmek için yola çıkan bir dede ve torun. Sürükleyiciliğinin yanı sıra bir o kadar da düşündürücü harika bir hikaye