Ülkemizde özellikle okumanın kültürü ve tarihine dair kitaplarıyla tanınıp sevilen Alberto Manguel yine son derece aydınlatıcı ve keyifli bir çalışmayla karşımızda. Ama bu sefer, dört bir yanımızı saran görsel dünyayı ve bu dünyayı okuma tarzımızı konu alan bir eserle. Sanat hakkında konuşurken kullanılan dil son zamanlarda gitgide karmaşıklaştı. Genellikle yalnızca sanatçıların ve uzmanların anlayabileceği bir jargonla doldu. Öte yandan, bugün, kaleydoskopu andıran ve gündelik hayatımızı kuşatan yepyeni bi

Çağımızın en yaratıcı okurlarından ve en kitapsever yazarlarından Manguel'in kütüphanesinin içtenlikle ve sevecenlikle anlatılmış bir hikâyesi. Her kitap yaşantımızın yakaladıklarını bütünüyle elde tutmanın imkânsızlığını itiraf eder niteliktedir. Gelmiş geçmiş bütün kütüphanelerimizse bu başarısızlığın anlı şanlı bir kaydıdır. Manguel, bürokratik bir pürüz yüzünden uzun yıllardır yaşadığı Fransa'dan ayrılmak zorunda kaldığında, 35 bin kitabını sığdırabildiği kütüphanesinden de ayrılmak zorunda kalır. Kit

Vasanpeine, Poitiers'de yaşayan çipil gözlü, hantal, donuk bir hamamcıdır. Silik görünümünün ardında eşine az rastlanır nitelikte doğuştan bir yetenek gizlidir: dünyayı bütünden ayrı tanımlanabilir parçalar biçiminde görebilmek. Uzun süre farkına varamadığı bu duyarlılık, aynı şehirde kitapçı dükkânı işleten Mösyö Kusakabe'ye rastlamasıyla birlikte, tutkuyla sarıldığı bir sanata ve gitgide marazi bir saplantıya dönüşecektir.

Hayatını Roma'da sürdüren, sürdürmekten mutlu olan bir adam, yıllar önce terk etmek zorunda kaldığı ülkesine, kendisi için artık yaşamayan bir yere ait o kente geri dönüyor. Uçaktan iner inmez şehrin geri kalmışlığını ele veren çirkinlikler bir süre sonra yerini tarifsiz bir eğretiliğe, hayal ile gerçek arasındaki çizgiyi bulandıran tuhaf tersliklere bırakıyor. Ve ortaya geçmişin kayıplarıyla malûl bir kent manzarası çıkıyor.

Eski Fransız ordusu mensubu Antoine Berence, karısı Marianne ve kızı Ana'yla beraber yerleştiği Kanada'daki bir sahil kentinde emekliliğin tadını çıkarmaktadır. Ama dışarıdan huzurlu görünen bu tabloda tuhaf bir şeyler vardır: Mesela şehirde bir anda ortaya çıkan Arjantinli gençler kimin nesidir? Fransız ordusuyla beraber Cezayir'de bulunduğu yıllarda Berence tam olarak nasıl bir görev yapmıştır? Marianne'ın uzun zamandır içine gömüldüğü sessizliğin kaynağı nedir? Kütüphanelerin ve okumanın büyüsü üzerine

Dünyanın hikâyelerden meydana geldiğini düşünen yegâne varlık insandır, dünya kitabını türlü kılıklara bürünerek okuruz: Gezgin olur, aydınlanmaya giden hacılar gibi sayfalarda yol alırız; toplumdan kaçar, okuyarak kendi fildişi kulelerimize çekiliriz. Bazen bilgiyi özümsemek için değil de kitapkurtları gibi kendimizi sözcüklerle tıka basa doldurmak için yalar yutarız kitapları. Manguel olağanüstü geniş ufkuyla ve birikimiyle okurları ve onların dört binyıldır dünya denilen metinle kurdukları ilişkiyi anla

"Bir sayfanın üzerinde yazılı harfleri okumak onun girdiği kılıklardan yalnızca bir tanesi. Artık var olmayan yıldızların haritasını ´okuyan´ bir gökbilimci; kazanacak kağıdı oynamadan önce ortağının hareketlerini ´okuyan´ kağıt oyuncusu; bir kaplumbağa kabuğundaki eski izleri ´okuyan´ Çinli falcı; gecenin içinde ve çarşafların altında, sevgilinin bedenini görmeden ´okuyan´ aşık; elini suya daldırıp da okyanusun akıntılarını ´okuyan´ Hawaiili balıkçı: Hepsi işaretleri çözebilme ve anlaşılır kılma eylemini k

Ölümünden birkaç ay önce, Arjantinli zengin bir toprak sahibi Borgesi estanciasına davet etti ve bir sürpriz sözü verdi. Yaşlı adamı bahçedeki bir banka oturttu ve yalnız bıraktı; birden Borges yanıbaşında iri ve sıcak bir beden hissetti, ardından da omuzlarına dayanmış iri patiler. Estancieronun evcil kaplanı, onu düşleyen adama saygılarını sunuyordu. Hiç korkmadı Borges. Yalnızca çiğ et kokan sıcak nefesinden rahatsız oldu. Kaplanların etobur olduğunu unutmuşum. Arjantinli deneme ustası Manguelden, Borg

Gazeteci Jean-Luc Terradillos, 30 yıl önce Madridde intihar eden gizemli yazar Alejandro Bevilacquanın hayatını araştırmaya girişir. Bunun için Bevilacquayla, hayatının çeşitli dönemlerinde yakın ilişki kurmuş dört kişiyi seçer ve onlardan Bevilacquayı anlatmalarını ister. Bu dört kişi, Bevilacquanın sırdaşı Alberto Manguel, sevgilisi Andrea, hapishane arkadaşı Domuz ve yayıncısı Gorostizadır. Terradillos bu kişilerden Bevilacquanın hayat hikâyesini dinledikten sonra ummadığı bir sonuca ulaşacaktır.

Hemen hemen yüz yıl sonra, Buenos Aires'te doğan ve büyükbabam gibi doğum yerini terk ederek seyahat eden ben, İstanbul'a ilk kez on altı yaşımdaki oğlumla, büyükbabamın hayal gücünü böylesine esir almış şehrikeşfetmek için geldim ... Pera Palas otelinin balkonundaki ilk akşamımızdabüyükbabamın ufukta bir yangın var sanmasına yol açanaynı günbatımı, onun torunu ve büyük torunu için aynıihtişamla yanıyordu. Belki de böyle anılar bir kuşaktandiğerine bilinçsizce geçirilebiliyordur, benimle oğlumunbalkondan g

Merak, edebiyat, kültür, din ve siyaset tarihinde, Dante'nin rehberliğinde çıkılan baş döndürücü bir yolculuk. Kitapların, kütüphanelerin, okumanın tarihi ve büyüsü üzerine unutulmaz kitapların yazarı Alberto Manguel, Merak'ta Dante'yi ve İlahi Komedya'sını rehber edi-nip merak kavramının ve kendi merakının peşine düşüyor. Bu okuma ve yorumlama serüveni boyunca, "Dil nedir?", "Hakikat nedir?", "Hayvan nedir?" gibi on yedi soru sorduğu on yedi bölümde adaletsizlikten ekolojiye, paradan ölüme pek çok konuya,

Daha önce Okumanın Tarihi (2001), Borges´in Evinde (2002), Palmiyelerin Altında Stevenson (2004), Hayali Yerler Sözlüğü (YKY, 2005) ve Okuma Günlüğü (2007) kitaplarını yayımladığımız Alberto Manguel´den yine kitaplar, kütüphaneler, okumak ve yazmak üzerine bir kitap. Geceleyin Kütüphane, George Steiner´in "okumaya yazılmış bir aşk mektubu" sözleriyle övdüğü Médicis ödüllü Okumanın Tarihi ile aynı gelenekten: Kütüphanelerin uygarlığımızda oynadığı kritik rolün sürükleyici öyküsünü ele alıyor. "Yazılı sözü

Yazar editör, çevirmen ve profesyonel okur Alberto Manguel´in, bir yıl boyunca her ay başka bir kitabın rehberliğinde yaşayarak ortaya çıkardığı Okuma Günlüğü, edebi düşüncelerin, metin incelemelerinin ve gezi yazılarının iç içe geçtiği bir anlatı. Manguel´in seçtiği, Rudyard Kipling´den Margaret Atwood´a uzanan on iki kitaplık liste, Türkçede yayımlanmış sevilen eserlerden ve keşfedilmeyi bekleyen klasiklerden oluşuyor.

Alberto Manguel, Massey Konferansı sunumunun kitaplaştırıldığı Kelimeler Şehri'nde, dünya üzerinde bir arada yaşamamızın nasıl mümkün olacağını sorguluyor ve toplumlar arasındaki giderek artan tahammülsüzlüğe edebiyat cephesinden yaklaşarak, sorusunun cevabını toplum mühendisleri yerine yazarlar, şairler, sanatçılar ve "hikâyelerin" verebileceğini söylüyor. Hikâyeler insanlığın ortak değerleridir ve dil, din, ırk ayrımlarından etkilenmeden herkesi insani bir paydada birleştirirler. Manguel'e göre, insanlık

Homerosun gerçekte yaşayıp yaşamadığı bilinmemekle birlikte, adına atfedilmiş epik şiirlerin, iki bin yıldır imgelemleri besleyerek Batı edebiyatının temel taşlarını oluşturduğuna kuşku yoktur. İlyada ve Odysseia, Troya Savaşlarıyla, Akhilleus, Odysseus ve Penelopeyle, Sirenleriyle, Tepegözüyle, Troyalı Heleniyle ve huysuz tanrılarıyla defalarca anlatılmış, yorumlanmış, süslenip yeniden anlatılmıştır. Alberto Manguel bu lirik ve zarif çalışmasında, kadim Yunanda doğuşundan başlayıp, Horatius ve Vergiliusun

Alberto Manguel, Türkçedeki ilk kurmacasında Stevenson´ın son günlerini ve ölümünü yeniden kuruyor: Eros´u Thanatos´la ve tutkunun doğrudan ürünü olarak kurmacayla birleştiren bir anlatı; öleceğini bilen, ama kendini yazgısına bırakmayan bir adamın öyküsü: ´´Bu hikaye bize anlattığın hikayeler gibi başlıyor Tusitala. Adaya bir adamın gelmesiyle başlıyor... Bir gün adam, arzusunun yol açtıkları, yaptığı kötü şeyleri ve kanlı izleri görüyor, ama inanmayı reddediyor. ´Tutkunun efendisiyim,´ diyor adam ve kap