Ayşe Yamaç'ın güçlü kalemi, elinizden bırakmak istemeyeceğiniz bir gençlik romanına daha hayat veriyor. Annesi ölen Cemile yeni bir hayata, annesiz bir yaşama alışmaya çalışmaktadır. Annesinin ölümü kadar, onun emaneti olan zümrüt küpelerin kaybolması da Cemile'yi derinden sarsar. Zümrüt küpeleri ararken en yakın dostuyla da küsen Cemile, bir yandan üniversite sınavlarına hazırlanmaya çalışır, diğer yandan annesinin yokluğuyla boğuşur. Bu zor günlerde onu ayakta tutan tek şey, sınıf arkadaşlarından bazılar

sevdalar harlamışım bağrımda kuş kanadında vurulan kuşlara düşkünlüğüm bundandır belki de anadolum kadar harman suskun isyan isyan çile çile can can derman bundandır okşadığım yaralar kanar sevdalar o kuşlar ki yüreğimin kuytularında yatar terim tenim kan anadolum kadar çile

Yıldıza dönüşen bir kızın başından neler geçer, merak etmiyor musunuz? Ben çok merak ettim. Takıldım Yıldız kızın peşine, masal köyünden başlayan serüvenine eşlik ettim. Yıldız kız öyle ilginç şeyler yaşadı ki, bunları size anlatmam gerektiğini düşündüm. ''Bir varmış, bir yokmuş. Bir, iki, üç derken, sayıyı şaşırmışım. Elma, armut yerken, ölçüyü kaçırmışım. Bir gökte Yıldız olmuşum, bir yerde kız. Düşmüşüm bir masalın peşine. Yolum düşmüş masal köyüne. Yıldız mıyım, kız mı derken, girmişim masalın içine...

Bu kitapta, baba-oğul ilişkisinden aşka; okul-aile-arkadaşlık sıkışan duygulardan yalnızlığa gidip gelen bir yaşama tanıklık edecek; Irak savaşında yaşanan acılardan alıp umut yeşertmeye çalışan bir gencin yaşam öykümden kesitler bulacaksınız. Kimi zaman onun düşlerinin bir parçası olacak, ulaşılmaz gibi görünen bir aşkın çalkantılarını yaşayacak; kimi zaman da umutlara tutunup direnmenin, yeni umutlar yeşertmenin güzelliğini tadacaksınız. Eskişehir-Bağdat arasında gidip gelecek, bilmediğiniz yaşamlara tanı

Birinci kitapta Erkinle Evrenin zaman yolculuğuna tanık oldunuz. Peki, uzay korsanlarıyla yaşadıkları nefes kesici macerayı okumak istemez misiniz? Aşağıdaki cümlelere bir bakın isterseniz: "...Çocuklar korkudan ne yapacağını şaşırmıştı. Daa ne olduğunu anlayamadan bir uçandairenin içinde buldular kendilerini. Üstelik de ayrı ayrı. Kulaklarına çalınan son sözler, fabrika müdürünün, 'Yapmayın! O çocukları almayın! Onlar bana emanet. Ailelerine ne derim ben?'sözleriydi. Erkin, fabrika müdürünün sesiyle kendin

Değerli okur, Bu kitap, Eskişehir-istanbul -Antalya arasında yapılaayaklaşık bir -buçuk yıllık bir araştırmanın ürünüdür. Bu kitapta, sokak çocuklarının durumunu okuyacağınız giblonların düşlerine ve sevdalarına da tanık olacak, bu düşlerin adım adım yandığını izlerken yüreğinizden de bir parça koptuğunu duyumsayacak; belki kendinizi sorgulayacak, ama umudunuzu da hep diri tutacaksınız, Elinizden Pırakamayacağınıza inandığımız bu kitaptan birkaç paragraf sunuyoruz size: Koskoca bir çölün ortasında yapayalnı

"...Erkin soran gözlerle Evren'e bakıyordu. Onun başıyla onaylaması üzerine kodlama işlemine başladı. Gidecekleri yeri ve zamanı girdi bilgisayara. Dönüş için de içinde bulundukları zamanı, 27 Temmuz 2295 tarihini kodladı. Böylece gittikleri zaman ve yerde kalış süreleri önemli olmayacaktı. Döndüklerinde kaldıkları yerden yaşamayı sürdüreceklerdi. Kimse de durumu anlamayacak/okluklarım fark etmeyecekti...." Yukarıdaki cümleleri okuduysanız, Erkin'le Evrenin peşine takılıp zaman yolculuğu yapmaya veNftanılma

2296 yazı, her zamanki gibi serin ve soluk bir yazdı. Alışılmış takvimin kullanımı sürdüğü için, temmuz ve ağustos ayları tatildi yine. Dokuz ay boyunca yüzünü hiç göstermeyen güneş, iki - üç saatliğine de olsa gökyüzünde salınıyordu. Eski Dün- yadaki gibi doğrudan Güneşe çıkamıyorlardı; ama yine de koruma kalkanının altından izlemek bile güzeldi Kahramanlarımız Erkinle Evren, Gezegenler Arasına Yolculuk 3te 1940lara uzanıyor Anadoluya, Ege bölgesinde bir köye hem de Şimdi 2296 yazından 1940lı yıllara gidi