İslam ulemâsı, dini ilimlerdeki her bir alana dair özel bir literatürün oluşmasına binaen alanlarla ilgili terimleri tanımlama ve
açıklama gayreti içerisine girerek ta‘rîfat, hudûd ve mustalahât türü eserler vücuda getirmişlerdir. Bunlardan bir kısmı genel
nitelikli bir kısmı ise özel nitelikli, tek bir ‘ilmî saha ile sınırlıdır. Sözgelimi Seyyid Şerif el-Cürcânî’nin et-Ta‘rîfât’ı genel nitelikli
iken Kalkandelenli Fakîrî’nin Risale-i Ta‘rîfât’ı tek bir bilim dalı ile ilişkilidir. Elinizdeki çalışmada, tefsir terimbilime alternatif bir
alan olarak ortaya konulan ta‘rîfât, hudûd ve mustalahât geleneği içerisinde Câbir b. Hayyân’ın Kitâbu’l-Hudûd’u, Muhammed
b. Ahmed el-Hârezmî’nin Mefâtihu’l-‘ulûm’u, İbn Fûrek’in el-Hudûd fî’l-usûl’u, Seyyid Şerif el-Cürcânî’nin et-Ta‘rîfât’ı,
Kemalpaşazâde’nin et-Ta‘rîfât ve’l-ıstılâhât’ı, Zeynüddîn ‘Abdurrauf elMünâvî’nin et-Tevkîf ‘alâ mühimmâti’t-te‘ârîf’ı, Ebü’lBekâ
el-Kefevî’nin el-Külliyât’ı ve Muhammed b. A‘lâ et-Tehânevî’nin Keşşâfu ıstılâhâti’l-fünûn’u olmak üzere sekiz eser
derinlemesine incelenmiştir. Söz konusu eserler içerisinde Tefsir terimbilimin aslî, müşterek aslî ve tâlî/fer‘î terimlerinden olmak
üzere toplamda otuz beş terim ele alınmıştır.