Hani o acılarınız var ya kimseye söyleyemediğiniz...
Gözyaşlarınızı sakladınız ya evdeki duvardan, pencereden...
Maviye bakıp bakıp iç çektiniz ya geceleri...
Elindeki bu kitap, o boşluğu anlatıyor.

Düşünme dünyanın gerisinde kalanları, yalnızca oku. Yaşadıklarından daha ağırını da yaşayacaksın elbet, telkin veremem sana... Yalnızca acınla yüzleştirebilirim seni. Tıpkı kendime yaptığım gibi...

Acıyla yüzleştiğim ve dünyada var olan tüm hislerimi kaybettiğim gün senin eline geçti bu kitap. Takılma devrik cümlelere, yazım hatasına, manasız gelen acılara... Kelimeler yalan söylemez ve ölmezler, bunu sakın unutma... Ben mesnetsiz dünyaya kelimelerimi döktüm, onu toplama sırası sende. Kopar dalından elmayı, korkma.

Bana inan, biz kazanacağız.