“Kıskançlık senin algılarını kapatmış. Ben senin için, seni öldürürüm! Evet, doğru duydun. Geriye kalan ben olurum ve acıyı ben çekerek ölürüm.”

Bu eserde, birbirine girmiş hikâye ile kahramanın yazmış olduğu tiyatro metnini birbiri içinde okuyacaksınız. Farklı olmanın ne demek olduğunu değil, takıntılı insanların düşünce biçimini görmenizi sağlamak için kelimeler art arda dizildi.

“Tanrı ve Tanrıça’nın buluşması sizler için inanılmayan bir mitoloji olarak geliyor ama değil, hepsi gerçek. Bizlere ucu bucağı olmayan gibi görünen bu evreni Yaratan, kendisi için yaratmıştı.”

Bazen kahvaltı masasından kalkarak, bazen de iş görüşmesinin çıkışında beraber aya çıkacağız. Oradan dünyaya atlayacağız kaldığımız yerden devam etmek için ya da bitmesini istemediğimiz anılarımızda kalmak için kara deliğin birine gireceğiz. Duygularımızla bedenimizi eşitlediğimizde başı sonu olmayan düz bir çizgide yolculuğa başlayacak ve evrende kendi varlığımızı bulacağız.

‘Gözlerin Gözlerimde Gözlerini Görsün.’ diyerek çıktığımız yolculukta, ‘Gözlerim Gözlerinde Gözlerimi Gördü.’ diyerek geri döneriz.