Yirmi beşli yaşlarda ölüyor, yetmişli yaşlarda gömülüyoruz

Çünkü okumayı bırakmak, birazcık ölmektir

Yaşıyor musunuz?

İnsan nasıl bir varlıktır?

Hayvandan ayrılan özelliği nedir?

Bu dünyaya niçin gelmiştir insan?

Yaşamak nedir?

Şu sokaklarda koşuşan insanlar nereye gider?

Nereden geliyorlar telaşlı telaşlı?

Düşünen insanların beynini kemiren soruları sıralayarak bitirmeniz imkânsızdır. Soruların tespiti yetmiyor Soruların cevaplarını bulamamanın verdiği sıkıntıyı kim ve nasıl dindirecek?

İnsanlık var oldu olalı neredeyse hep aynı sorular kemiriyor düşünen insanın beynini. Soru sormak ve sorulara cevap aramak için felsefe yapmak zorunda olmadığınız gibi filozof olmak zorunda da değilsiniz. Okuyan, düşünen ve gören her insan soru sorar, sorunları görür ve çözüm aramaya başlar.

Bu çalışmada böyle bir süreçten ve süzgeçten geçerek oluştu.

İnsanlık öldü mü? sorusunu bu kadar çok sormak zorunda kaldığımız bir dönemi hiç yaşadı mı bu millet? İnsanlık ayağa kalk! diye feryatların bu kadar yükseldiği bir dönem hiç yaşamadık biz tarih boyunca!

Ne olacak bu memleketin hali? sorusunu kahve köşesindekilerde, esnafta, öğretmende, işçide soruyor. Herkesin bir cevabı mutlaka vardır. Doğru yada yanlış Memleketin kötü halinin, bireyin kötü halinden, bireyin kötü halinin beynin boşluğundan kaynaklandığı anlatmaya çalışan bir çalışma var elinizde.

Herkes bakar ama herkes göremez.

Görenler neyi / niçin / nasıl görür? Göremeyenlerin önünde ki perde ne? Niçin göremez? Görmek için bakmak yeterli değil midir?

Fiziki körlük benim ve bu kitabın konusu değil elbette. Bu kitabın asıl konusu bakıp görememe sorunu.

İnsanı kör eden şey gözdeki boşluk mu beyindeki boşluk mu? sorusu ve bu sorunun cevabı üzerinde düşündürmek istiyorum sizleri.

Eğer tek körlük gözdeki boşluktan kaynaklansaydı insanlık bu kadar acı çeker miydi? Koyun sürüsüne dönüştürülebilir miydi insanlık? Ayaklarına pranga vurulmadan bu kadar köleleştirilebilmeyi izah etmek mümkün mü?

Sahi ayağa kalk! nidasına cevap vermek isteyenler ne yapmalı?

Bilgiye dayanmayan bir kalkınmanın sonu ne olur?

Bilgiyle şahlanmayan toplumların sonu hüsrandır. Büyük devlet, büyük millet olmak için büyük insan dolu bir toplum olmak zorundayız.

Tarih şahittir ki bilgiye hakim olan dünyaya hakim olmuştur.

Kitap bilgi, bilgi hayattır

Ciğerleriniz için oksijen ne kadar önemliyse beyniniz içinde bilgi o kadar önemlidir. Hatta beyni bilgisiz bırakmak daha çok acı verir insana. Oksijensiz kalan insan beş dakika içinde can verir. Ama bilgisizliğin bir toplumu ne kadar olumsuz etkilediğini yaşadıklarımız bize öğretiyor. Bilgisizlik yavaş yavaş öldürür. Uzun ve sürekli çekilen acılar, kısa ve ani acılardan daha fazla sıkıntı verir insana.

Ne olacak bu dünyanın hali? değil, Ne olacak benim halim? demeye başlamadığımız sürece sorularımızın ve sorunlarımız cevabını bulamayacağız.

Medeniyeti kitaplar kurar. İnsan zihnini kitaplar inşa eder. Bilgi beynin vitaminidir. Okuyan insan, beynini geliştirir, kendini yetiştirir ve başarı yollarını keşfeder. Okumayan, beynini tembelliğe iter. Tembel zihinler, fetihler ve keşifler yapamaz.

Sürülerin idarecisi olmak isteyenler, okuyanlardan hoşlanmazlar. Dikkat edilirse yasaklar, daha çok ihtilallerde, sıkıyönetimlerde ve demokrasinin askıya alındığı sıralarda getirilir.

İnsanı diğer canlılardan farklı kılan en önemli özellik, göstereceği başarı veya başarısızlıkla sadece kendi hayatını değil, ailesinin, toplumunun, devletin veya insanlığın kaderini de değiştirebilecek kudret ve kabiliyette olmasıdır.

Unutmayın ki, önce insanlar bir yerlere giderler, sonra insanlığı bir yerlere götürürler

Bill Gatesin ABD ekonomisine katkısını düşündünüz mü hiç?

Hesabını yaptınız mı?

Okumamak Allaha isyandır

Sonradan Müslüman olan bir Alman Doktor Okumamak Allaha isyandır diyor. Sonradan Müslüman olmuş ancak dinimizi bizden daha iyi anlamış. Hiç düşündünüz mü yaratıcının ilk insanı bile niçin kitapsız bırakmadığını?

İlk insan ve ilk peygamber Hz. Ademin on Safalık bir kitapla vazifelendirilişi, insanların kitapsız idare edilemeyeceklerinin en açık delilidir.

Çocuklar okusun ama

Biz millet olarak eğitime önem veren bir milletiz. Ancak en büyük hatamızı eğitimi diploma sanmamızdır. Eğitim diploma almak değildir. Kendini yetiştirme alışkanlığı kazanmaktır. Beşikten mezara kadar ilim tahsil edin! diyen bir Peygamberin ümmeti bu hadisten ne anlıyor acaba?

Dünyayı değiştirmek

Eskiler, erdemin ışığının ortalığı aydınlatması için önce devlet işlerini yoluna koyarlardı.

Devlet işlerini yoluna koyabilmek için, önce ev işlerini yoluna koyarlardı.

Ev işlerini yoluna koyabilmek için, önce kendi kendilerine çeki düzen verirlerdi.

Kendilerine çekidüzen verebilmek için önce düşüncelerini yoluna koyarlardı.

Düşüncelerine yoluna koyabilmek içinse, önce bilgi eksikliklerini giderirlerdi. (Konfüçyüs)

İçinden aydınlanamayanlar dışını aydınlatamaz.

Bu çalışmanın içinden aydınlamaya başlayanların sayısının artmasına vesile olması temennisiyle

Sait ÇAMLICA