Osmanlı Devleti'nin son yüzyılı, özellikle savaşların
getirdiği zorluklar, felaketler; kaybedilen topraklar,
vatandan kopuşun ifadesi olan göçler, kaybedilen
hayatlar, esaret vb. sebebiyle, edebiyata kaynaklık
edecek kesif bir zaman dilimidir. Esir kampları ise başlı
başına bir araştırma sahasıdır. Seydibeşir Esir
Kampı'nda nelerin olup olmadığı ise âdeta bir
muammadır. Bu bilinmezliğin en önemli sebeplerinden
birisi yaklaşık bir asır öncesinde, TBMM'de 15 bin Türk
askerinin kasten kör edildiğinin dillendirilmesidir. Acaba
durum böyle midir? Gerçekten de kasten kör edilme var
mıdır? Varsa bile bu rakam 15 bin midir? Yoksa "teyit
edilmemiş bir söylentinin zabıt ceridesinde yer almasına
şeksiz ve şüphesiz belge gözüyle bakmayın" diyenlere mi
kulak kesileceğiz? Elinizdeki bu kitap, İstiklal Harbi
günlerinde,
Seydibeşir'deki
esaretliğinin
son
zamanlarında günlük tutan Mustafa Bey'in şahitlikleridir.
Sadece 13x9 cm ebadında ve 67 sayfadan oluşan 1920-
21 tarihli günlük, Seydibeşir Esir Kampı'ndaki olayların
loşluğuna, hakikatin ortaya çıkmasına mum bile tutsa
önemlidir.