Benim bir dedem varmış. Uzaklarda akrabalarımDedemin topraklarında bambaşka bir yaşamDeprem sonrası İstanbuldan ayrılıp oralara gitmek zorunda kalmasaydık, onları bu denli yakından tanıyamayacaktım. Atları, uçsuz bucaksız sarı ovaları, sürekli kavrulup yanan gökyüzünü, damların kuytusundaki o güzelim serinliği, hep çalışan insanları ve çocuk akrabalarımı... Ben bir düş mü gördüm, yoksa yaşadım mı bütün bunları? Keçeler, maniler, tekerlemeler, oyunlar ve türküler... Oralarda, onların yaşamlarına süzüldüm, saklandım, izledim, seyrettim ve keçe ustalarıyla akıp gittim tarihin karnına. Keçe dövdüm, keçe ezdim, keçe süsledim. Ohhh!! Ne güzeldi her şey! Ben İstanbula geri dönmesem olmaz mı baba?!
Bu kitabı okuduktan ve anlattıklarımı dinledikten sonra, eminim siz de bana hak vereceksiniz. Belki de hep birlikte buralarda, dedemlerde kalırız. Ha ne dersiniz!?