“Elimden geleni yaptım, son ana kadar ve kendi fikrim uğruna ölüyorum, bir başkasının fikri uğruna, bir düşmanın fikri uğruna değil. Biliyorum ki benim fikrim, bizim fikrimiz kaza- nacak, küçük öncü olarak bizler düşsek bile. (...) Alman halkı en beterinden esirgensin isterdik. Küçük grubumuz dimdik ve cesurca mücadele etti. Özgürlük için cehdettik ve korkak değildik. Hepinize teşekkür ediyorum! Son ana kadar kuvvetli olalım!” Nazi iktidarına karşı yürütülmüş bir direniş mücadelesi... Yasa dışı bildiri dağıtarak, anti-faşist müttefik güçler için istihbarat toplayarak, hayati tehlikede olanlara yardım ederek rejime dire- nen, daha sonra “Kızıl Orkestra” diye adlandırılacak bir grup... Son derece esnek, karmakarışık bir ilişki ağı: Muhafazakârlar, milliyetçiler var, liberaller, sosyal demokratlar, komünistler var, belirli bir siyasi fikre bağlı olmayanlar var. Aristokratlar, akade- misyenler, sanatçılar, memurlar, subaylar, işçiler var. Yaşlılar var, gençler var. Kadın- erkek, yaklaşık yarı yarıya. Direniş ağının merkezinde, ikisi de milliyetçi-muhafazakâr aile ve muhitlerden gelen tutkulu bir genç adam ve tutkulu bir genç kadın yer alıyor: Kitaba adlarını veren Harro ile Libertas. Direniş hikâye- si, ikisinin aşk hikâyesiyle iç içe geçiyor. Harro ile Libertas, bu trajik hikâyeyi, geniş bir dokümantasyona dayanarak, roman gibi anlatıyor.