Türkler, Konyada egemenliğini kaybeden devletlerinden sonra Anadoluda beylikler halinde yaşamaya başladılar. Bu beylikler içinde biri, Ertuğrul Gazinin oğlu Osmanın liderliğinde Söğütte kuruldu. Osman Bey ve akıncıları, bir taraftan Türklerin birliğini sağlamaya çalışıyor, diğer taraftan Bizans İmparatorluğu ile mücadele ediyordu. Türklerin hedefi, Konstantinapolisi fethetmek ve bir cihan imparatorluğu kurmaktı. Bu hedefi, gölgesinden bile korktukları ve bu yüzden Büyük Kartal diye isimlendirdikleri genç bir sultan, İkinci Mehmed başaracaktı.
Feth-i Mübînden sonra Fatih ünvanını alan, Doğunun ve Batının İmparatoru Sultan Mehmed, devletinin sınırlarını İtalyaya kadar uzatmak niyetindeydi. Bu hedefle çıktığı son seferinde Venedikliler tarafından zehirletildi ve öldürüldü.
FATİH, Büyük Kartalın Gölgesi isimli bu kitap; Sultan Mehmedin fetihlerini ve devletine kast eden doğulu düşmanlarıyla mücadelesini anlatıyor.

Şurası açıktır; üstadın kendisinin de ifade ettiği gibi Yılmaz Öztuna vakayiname ve tarihleri kullanır, arşivde çalışmazdı. Fakat tarihçiliğimizin profesyonellerinde dahi çok az görülen bir meziyeti vardı; karış karış gezdiği ve ezberlediği yeryüzü coğrafyasını ve tarihi coğrafyayı ustalıkla kullanırdı. Bu konuda bazen aşırı titizlik de etmiştir ama tarihi coğrafya ile düşündürmek ve öğrenmek, onun bizim gençliğe ve tarih okuyanlara bir hediyesidir.
Prof. Dr. İlber Ortaylı