Birinci tekil kişi olan ben ile yazılan ilk roman örneği olma
özelliği taşıyan "Bir İdam Mahkûmunun Son Günü", dünya
edebiyatının en önemli yazarlarından Victor Hugo'nun
(1802-1885) henüz yirmi yaşında iken kendi adını
koymadan yazdığı bir romandır. Yazar; Greve Meydanı'nda
gerçekleştirilen bir idam sahnesinden etkilenerek bu
romanı yazmıştır. İdamın toplum ve birey üzerinde
yarattığı etkiyi büyük bir ustalıkla anlatarak protesto
ederken aynı zamanda idamını bekleyen, mahkûm bir
adamın düşünce ve duygularını da kaleme alarak "zihinsel
otopsi" şeklinde anlatması da romana farklı bir özellik
kazandırmıştır. Notre-Dame'ın Kamburu, Sefiller gibi
eserleriyle Fransız edebiyatının en önemli yazarlarından
biri olan Victor Hugo'nun "Bir İdam Mahkûmunun Son
Günü" adli eseri, romancılığın ilk örneklerinden biri olması
açısından da dünya klasikleri yerini almıştır.