Bu eserde ele aldığımıztemel problemin yedi Ulu Ozan olarak yapılan tasnifin eksikliğine olan itirazdır. Yunus gibi, Kaygusuz gibi, Dertli, Teslim Abdal ve Edip Harabi de Alevi Bektaşi ozan geleneğinin en büyük ustalarının da bu tasnifin dışında tutulmalarının yarattığı rahatsızlıktır. Bu yedi Ulu Ozan hangi kıstasa göre ayrıma tabi tutulmuştur? Eğer şiirlerininiçerisinde Ali sevgisi, Kerbela acısı,Ehlibeyt sevgisinin eserlerinde sıkça tema edilmesi ise de bu ayrımı da gerçeği yansıtmamaktadır.Çünkü Yunus Emre ve Kaygusuz Abdal´ın Alevi-Bektaşi geleneğine yaptıkları katkı yadsınmamalıdır. Ayrıca Ozanlık Geleneği içinde yer alıp bunun temsilcisi sayılan diğer ozanlar neden bu ayırımın dışında tutulmuştur? Bu soru hep sorgulanmaktadır.
Bu eserde Alevi- Bektaşi geleneğine sadık kalarak ozan sayısını 12´ye çıkarttık. Bu oranlardan Yunus Emre ile Kaygusuz Abdal!ın yerinin tartşmasız olacağını düşündük. Ayrıca diğer üç ozanında yukarıda belirtilen kriterler doğrultusunda eser verdiklerini kabul ettiğimizden Ulu ozan olarak kabul edilmesinin gerektiğini düşündük.